NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
بْنُ دَاوُدَ
الْعَتَكِيُّ
حَدَّثَنَا
إِسْمَعِيلُ
بْنُ جَعْفَرٍ
الْمَدَنِيُّ
عَنْ أَبِي
سُهَيْلٍ
نَافِعِ بْنِ
مَالِكِ بْنِ
أَبِي
عَامِرٍ عَنْ
أَبِيهِ
أَنَّهُ
سَمِعَ
طَلْحَةَ بْنَ
عُبَيْدِ
اللَّهِ
يَعْنِي فِي
حَدِيثِ
قِصَّةِ
الْأَعْرَابِيِّ
قَالَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
أَفْلَحَ
وَأَبِيهِ
إِنْ صَدَقَ دَخَلَ
الْجَنَّةَ
وَأَبِيهِ
إِنْ صَدَقَ
Talha b. Ubeydullah
(r.a) -bedevînin kıssasını (anlatan) hadiste-; Hz.Nebi (s.a.v.)'in şöyle
buyurduğunu söylemiştir:
"Babasına yemin
ederim ki doğru söylüyorsa kurtuldu. Babasına yemin ederim ki, doğru söylüyorsa
cennet'e girdi."
İzah:
Burada bir bölümü
zikredilen hadisin tamamı Kitabü's-Salât'da 392 numarada geçmiştir. Hadisin
tamamını görmek isteyen oraya müracaat edebilir.
Hadisin bu konu ile
ilgisi, Hz.Nebi (s.a.v.)'in bedevînin babasına yemin etmesidir. Bu meselenin
izahı da babın ilk hadisinde verilmiştir. Burada tekrar ele alınmasına gerek
yoktur. Ancak, Rasûlullah'ın; "...doğru söylüyorsa cennete girdi"
diye geçmiş zamana delâlet eden bir siga kullanması, ileride mutlaka
gireceğine işaret içindir. Ya da, cennete girecek ameli işlemiş olur, şeklinde
anlaşılır.